เล่าเรื่องโดย ... คนหาพลอย

▬ สวัสดีครับ ผมว่าจะเล่าเรื่องอาถรรพณ์ของพลอยต่อ แต่ผมมานึกได้ว่าวันพรุ่งนี้ เป็นวันเกิดคุณครู ของผม และอาจจะไม่ไช่ของผมคนเดียว หากแต่เป็นของเราทุกคนครับ วันที่ 26 มิถุนายน ของทุกปี จะเป็นวันของคุณครู สุนทรภู่ของ พวกเรา ยังงัยครับ เวลาผมไปทำงานต่างประเทศ ผมต้องอยู่คนเดียว บางครั้งผมก็เหงา แต่ไม่รู้จะทำอย่างไรดี ผมก็จำบทกวีของครูสุนทรภู่ หรือ บางครั้งก็ของ รัชกาลที่ สองบ้าง และบางทีก็ของรัชกาลที่หกบ้าง และของท่านอื่น ๆ อีก เอามาอ่านแก้เหงาได้ดีมากเลยครับ ผมขอหยุดเล่าเรื่องอาถรรพณ์เอาไว้ก่อนนะครับ

▬ ผมขอบูชาคุณครูสุนทรภู่ด้วยบทกวี สักบทนะครับ และบทกวีนี้ก็ ขอมอบให้กับทุก ๆ ท่าน ในเว็ปไซร์ นี้ด้วยครับ ผมยังไม่ได้ตั้งชื่อบทกวีของผมเลยครับ ผมอย่ากให้พวกท่านช่วยตั้งชื่อให้ บทกวีของผมด้วยครับ ว่าใครจะตั้งชื่อได้ไพเราะครับ ผมไม่มีของอะไรให้พวกท่านหรอกครับ ผมมีแต่ใจครับ ผมขอมอบบทกวีบทนี้ ใว้ให้กับทุก ๆ ท่านครับ และ Stonelover.com ครับ และเป็นการบูชาครูสุนทรภู่ของผมด้วยครับ ก่อนผมจะไปทำงานต่างประเทศครับ แล้วประมาณ วันที่เก้าหรือสิบผมจะส่งรูป เพชรให้นะครับ ผมเขียนจากใจครับ
แม้นไม่ไพเราะเสนาะหู ก็รู้ความหมาย
ชื่นน้ำคำ ชื่นน้ำตา พาชื่นใจ
จากใจคนหาพลอย

ฝากบทกวีที่มีแต่รัก
มอบใจพักรักทุก ๆ คน
เอามาลีที่มีความหอม
ไล้กลิ่นพะยอมมาย้อมตัวตน

โอ้ ดวงเดือน ที่มีหมู่ดาว
ขอดวงดาวประดับใจเธอ
ในราตรีนี้มีความฝัน
ให้สวรรค์สร้างสรรค์ดวงใจ

ร่ายมนต์รักไปตามสายลม
หาคำหวานที่ใดไหนมี
เป็นบทเพลงบรรเลงเพื่อเธอ
ฉ่ำชีวีสุขศรีสมปอง

พรดีดีทั่วในโลกา
พาเทวีมาพร้อมเทวา
ช่วยนำพาแต่สิ่งที่ดี
เสียงดนตรีจงช่วยดลใจ

พาเธอไปพบสิ่งที่หวัง
แก้วมณีที่แสนสดใส
ดุจน้ำใจที่มอบให้เธอ
บุษน้ำแดงสลัวจับจิต

ชื่นชีวิตให้เธอชื่นชม
มอบไพทูรย์วิบูลย์พูลผล
ร่ำรวยเหลือมีเผื่อผู้คน
เทพเพทายสยบมารร้าย

สุขทั่วกายสบายนะเธอ
ขอสีฟ้าที่ในไพลิน
ป้องสัตว์ร้ายให้พ้นตัวเธอ
แดงทับทิมขจัดภัยกาย

นวลผ่องพันตามฝันของเธอ
เขียวมรกตสดให้เธอ
ปัดโรคร้ายให้คลายสายตา
เจ้าน้ำค้างกลิ้งกรอกใบบัว

นำโชคดีสู่สองมือของเธอ
สถิตนภาแก่ก่ำโกเมน
เสกสวรรค์ในฝันของเธอ
อรุนฉายเหลืองรำพัน

มิฟันฝ่าเลวร้ายใดมี
ม่วงอัญชันทรงอนุภาพ
อำนาจนี้มีในตัวเธอ
แสงสุรีย์สว่างทั่วหล้า

ทั่วดินฟ้าที่ฉันท่องไป
คิดถึงเธอทุกเสี้ยวนาที
แม้นบุญนี้ที่มีในตัว
เมื่อยามเหงาก็เฝ่าแต่รอ

เวลาเหลือขอเพื่อตัวตน
พนมกรขอพรจากพระ
ยกโทษนะหากล่วงเกินเธอ
ด้วยใจจริงพ้นสิ่งแอบแฝง

กายวาจาฉันนบจำนง
ชนก มาดา ถนอมฉันมา
ไพเราะ กายา วจีนิยม
การุญ ครูอาจารีย์

มิได้จา ระ ที่ฉันก่ำเกิน
เพียงขอแรงเพื่อนร่วมโลกา
เมืองทองของเราจงช่วยเชิดชู
สองมือนี้หากเราร่วมกัน

ประสานความดีที่มีในตัว
ปกเกล้าคุ้มหัว แม่เจ้าคุ้มใจ
ผ่านผองภัย ร้ายใดใดมี
สุขร่วมกันสวรรค์ เทิด ไทย

จากใจคนหาพลอย 25/6/2547
ระลึกแด่ ครูสุนทรภู่ และมอบให้ท่านทุกคนครับ
หากท่านใด ร้องได้เป็นเพลงที่ไพเราะ หรือเป็นกลอนที่ ลื่นหูก็บอกกันบ้างนะครับ
ขอบคุณทุกๆ ท่านครับ