เล่าเรื่องโดย ... คนหาพลอย

▬ สวัสดีครับ ผมเล่าเรื่องแหล่งที่อยู่ของพลอย และอัญมณีต่างๆ บ้างนะครับ เพื่อให้ท่าน ที่ยังไม่เขาใจ จะได้ มองภาพรวมของ วงการเพชรพลอยออกนะครับ

▬ เหมืองเพชร และพลอยที่มีขนาดใหญ่ๆ และมีของคุณภาพดี เอา เรียกว่าดีที่สุดนั้น ส่วนใหญ่ จะอยู่ในมือ ชนกลุ่มน้อย ที่พร้อมจะปกครองตนเอง และแบ่งแยกดินแดน ออกจากประเทศนั้น ๆ ( ท่านอย่าลืมนะครับของ พวกนี้อยู่ในป่าในเขา ) แหล่งใหญ่ที่สุดของโลกเลยนั้นอยู่ ที่พม่าเองครับ แล้วมาอินเดียแถวชายแดนปากีสถาน อัฟกานิสถาน ทาจิกีสถาน แคชเมี่ยร์ชายแดนจีน บริเวนนี้ เป็นแหล่งคุณภาพดีที่สุดของโลกเลยครับ รองลงมา ก็ศรีลังกา มาดากัสก้า แทนซาเนีย แอฟริกาใต้ โคลัมเบีย บราซิล ออสเตรเลีย รัสเซีย นอร์เวย์ เขมร เวียดนาม ลาว ส่วนแห่งอื่นๆ นั้น มีปริมาณน้อยครับ หรือมีเขาก็ปกปิดกันไว้ครับ

▬ ส่วนในประเทศไทยนั้น เมื่อก่อนนี้ของ เราเป็นแหล่งทับทิม ไพลิน เพทาย โกเมณ ตอนนี้ แทบจะหมดแล้วครับ หากมีการค้นพบเขาก็จะปกปิดกันไว้ แล้วค่อย ๆ ทยอยขุดเอาออกมาขาย เช่นที่เมืองกาญจนบุรี เป็นต้นครับ การที่อัญมณีไทยโด่งดังไปทั่วโลกนั้น เป็นเพราะว่า ความศักดิ์สิทธิ ของมันครับ คนที่ชอบอัญมณีทั่วโลกหรือนักสะสมอัญมณีรุ่นเก่า ๆ นั้นเขาจะรู้ถึง เรื่องอาถรรพณ์ และความศักดิ์สิธิของแท้ที่ไปจากเมืองไทยครับ โดยเฉพาะทับทิมของเราครับ โดยส่วนตัวของ ผมเองคิดว่าประเทศไทยเรามีการเขียนหนังสือ เกี่ยวกับพวกไสยศาสร์อำนาจและอาถรรพณ์ลี้ลับ ได้อย่างอิสระ เสรี อย่างเช่นหนังสือพระเครื่องแบบนี้เป็นต้น เราจึงมีเรื่องลึกลับมากมาย ไม่เหมือน ประเทศอื่น ๆ ศาสนาของ เขาหรือ การปกครองประเทศของเขา ไม่ยอมให้เขียนเรื่อง แบบนี้เท่าไร แม้แต่ตอนนี้ ผมไปต่างประเทศ เขา จะชอบให้ผมหาพระเครื่ององค์เล็กๆ และเลี่ยมไปให้เขาด้วย ขนาดประเทศจีนเองเขาเป็นคอมมูนิส แท้ ๆ เขา ชอบมาไหว้พระที่เมืองไทยเลยครับ บางคนชอบ ให้ผมหาพระเครื่องดี ๆ ไปฝากอีกด้วยครับ ยิ่งผมจะไปพม่า วันศุกร์นี้ ตอนนี้ ผมก็เอาพระเครื่อง สามสิบกว่าองค์ เลี่ยมกรอบพลาสติกไปด้วยเขาจะชอบมาก เห็นไหมครับ พม่าเขาก็นับถือ ศาสนาพุทธ มีเจดีย์ทองคำเป็นชีวิตจิตใจ แต่ไม่สามารถทำพระเครื่องได้ ต้องสั่งจากเมืองไทย เข้าไป จีน ญี่ปุ่น มาเล สิงคโปร์ ลาว เวียดนาม ทั้งนั้นเลยครับ ( หากพระไทย เป็นพระอรหันต์ ทุกองค์ก็คงดีนะ ครับมีอิทธิฤทธิ์เหาะเหินเดินอากาศได้ คนทั่วโลกจะมากราบไหว้พระไทย กันไม่หวาดไหว การท่องเที่ยวก็จะเจริญรุ่งเรือง ารปลุกเสกพระเครื่องบวกอัญมณี ก็จะเจริญ รุ่งเรื่องครับ ฮิ ฮิ ผมคิดเองนะ)

▬ ส่วนในยุโรปหรืออเมริกา เมื่อก่อนเขียนหนังสือ เรื่องพวกนี้ จะไม่ได้เลยจะกลายเป็น คนนอกศสนาไป เขาจะชอบให้ประชาชนของเขา เขียนเรื่องที่ทำให้ประเทศ พัฒนาเทคโนโลยี ครับ เช่นเขียนเรื่อง จานบิน UFO มนุษย์ต่างดาว พวกนี้ครับ ท่านเห็นความแตกต่าง ระหว่างพวกเขา กับพวกเราหรือยังครับ ส่วนคนไทยเองที่ชอบไปไหว้พระในเมืองจีน อินเดีย พม่า ศรีลังกา ลองสังเกตดูซิครับ ฝรั่งบางคนที่นับถือศาสนาพุทธยังแขวนพระที่คอเลยครับ และอีกอย่าง หนึ่งที่ทำให้ประเทศไทยมีชื่อเสียงเรื่องอัญมณีก็คือการทำให้มันมีสีสวยงาม โดยการเผา หรือ หุงครับ แต่ อนิจจา กำลังถูก เขาโจมตีเอา ( ด้วยจรวจปากกาหัวน้ำหมึก เจ้า ริยงริยาด เหลือเดนแห่งสีลม โจรก่อการร้าย แห่งสีสรรญอัญมณีไทย) แม้แต่เจ้าฝรั่งคนดังแห่งถถนสีลม มันยังเขียนหนังสือโจม ตี ใครที่เผาพลอยจะมีอันเป็นไป ทั้งๆ ที่ตัวมันเองก็เล่นไสยศาสตร์ เป็นถึงอาจารย์จบ ด๊อกเตอร์อีก ว้าวว มีคาถา อาคม ทั้งปุก ทั้งเสก เข็กกะบาล นักศึกษาอาจารย์ ไทยหงายท้องไปแล้ว ( ผมว่าพวกท่าน ทั้งหลายก็ได้อ่านหนังสือที่เขาเขียนแล้วละครับ ที่มีรูปพลอยสีแดงใหญ่ๆอยู่ หน้าปกงัยครับ )

▬ แต่อาคมของเขาก็ยังไม่สามารถ เทียบเท่าสัปเหร่อ ไทย ทั้งหุง ทั้ง เผา ไม่ต้องใช้พระสวด ให้เมื่อยปาก ปลุกเสกผลึกพลอย ออกจากเตา เจ้าจะ เอาสีอะไร ? เอาสีส้ม ว้าว เจ้าใช้คาถาบทไหนสวด ผู้ใดเป็นสัปเหร่อ ฉานเป็นฝรั่งยังทำไม่ได้เลย ฮิ ฮิ จริง ไหมครับ ?

▬ ท่านทั้งหลายต้องศึกษาให้ดีนะครับประเทศจีนเป็นประเทศใหญ่มีคนเป็น พันล้าน เขาเป็นคอมมู นิสก็จริง แต่จิตใจลึกๆเขายังเป็นพุทธอยู่ครับ ท่านจะเห็นว่าเขาเป็นคอมมูนิสต์ ที่ไมทำลายศาสนาพุทธ จะมีวัด ใหญ่ ๆ อยู่ทั่วประเทศไปหมดเลย แค่นักท่องเที่ยวที่ชอบไปไหว้พระอย่างเดียว ปีหนึ่งก็เป็น สิบ ๆ ล้านคนแล้ว ครับ แต่ละวัดก็ยังมีพระอยู่ หากพระเขาปฎิบัติดี สำเร็จเป็นพระอรหันต์เป็น เกจิดัง ปลุกเสกเพชรพลอยให้ขลัง ที่นี้เมืองไทยก็จะเดือดร้อนละครับ ผมจะบอกให้นะครับ สัปเหร่อเผาพลอย ทั้งหลาย ก่อนจะเผาต้องมีพิธีกรรม อัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สิ่งสถิตย์ อยู่ในพลอยออกมาก่อน ขอขมาลาโทษ ตามพิธีทางศาสนาของผู้ที่จะเผา ก่อนจะเผาต้องรักษาศีลสามวันหรือ เจ็ดวัน แล้วแต่จะอธิษฐานจิตเอาครับ ในขณะที่เผา เฝ้าเตาอยู่นั้นก็ต้องปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบด้วยครับ เทพที่รัก ษาจึงจะช่วยให้สีออกมาดั่งใจคิดครับ เมื่อสีออกมาสวยและเจียรไนยเรียบร้อยแล้วก็ทำพิธี อันเชิญเทพ ท่านเข้า ไปสถิตยังที่เก่าแต่สวยสดใสกว่าเดิมครับ ท่านจึงจะร่ำรวยมีความสุข ไม่อย่างนั้น ท่านจะเป็น เหมือนในหนัง สือที่เจ้าฝรั่งคนนั้นเขียนเลยละครับ

▬ หากท่านเป็นคนเผาพลอยลองดูตัวเองซิครับมีเงินเหลือเก็บมัยละ ? ฮิ ฮิ

เมื่อนั้นสมภารเอกปลีกวิเวก จากวัดมาเข้าญาณ
มองเห็นเหตุ ภัยร้ายมาไกล้ วัด
งอมะเงก เขก กระโหลกขรัวเถ้าผู้เฝ้าวัด
เป็นหมอผีสัปเหรอยังเผลอเรอ
อ้ายฝรั่งร้าย ร่ายน้ำหมึก พ่นน้ำลายทำร้ายเตา
จะเผาผีเผาพลอย ดันลืมสะกด
วิญญาณผี วิญญาณเทพฟ้องมันว่าเดือดร้อน

ฝ่ายสัปเหรอเถ้า
เม เม เม สัปเหรอไทยใครลบหลู่
รายเลข เสกมนต ์พ่นอาคม ยังขลังดี
มัดตราสัง ย่างเด็ก ยันเลขเด็จ
ว่าแล้ว โอมอ่านควานหา ว่านยามาชุบพลอย
เรียกผีบ้า ป่าช้าสด น้ำเหลืองย้อย
ทั้งผีน้อย ผีใหญ่ ผีตายโหง
อย่าลงโลง ลงนรก ให้เจ็บตัว
อันตัวกูสัปเหรอใหญ ่แห่งจันตราด
ถูกหยามเกียรติ์ ฉายแสง แสดงสี
กูจะปลุก กูจะเสก กูจะเป่า เขย่าโลก
ให้สีสดหมดโศก ไร้คาคิน
ทั้ง ส้มแดง เหลือง เขี้ยว น้ำเงิน คราม
มา มา มาช่วยกู เจ้าผีร้าย
ทิศอุดรเจ้าผีพราย ทิศใต้ตายท้องกลม
บูรพาเจ้าตายโหง ประจิมเจ้าห่ากิน
จงเฝ้ายามสามตารักษาเตา
กูจะเผากูจะเป่า เจ้าแห่งพลอย
ให้ลือเรื่องร้อนแรงดังแสงสุริยัน
ว่าแล้ว หยิบผลึกแร่ ใส่เตา แล้วเป่าเพี่ยง
เปิดตำรา พาพระโอษ บ่นพระเวท
บทไหนเอก บทไหนดัง ต้องดวงเนตร
โอม โอม โอม ขมุก ขมัง ขลังพระเวท
ท่านเท้าเทพเทว่า มาช่วยข้า
ท่านจงเติม ท่านจงแต่งดั่งแสงตัว
ให้พลอยไทย พลอยเทพ สีดี มีราคา
ยามสุริยัน จันทราให้สุกใส
ดั่งวิมล ดั่งวิมาน ของท่านพรม
เพี้ยง เพี้ยง เพี้ยง เสียงเหมือนฟ้ายามข้าเป่า
ทั้งพระพาย ทั้งพระเพลิง ลุกโชติสว่างจ้า
แล้วลุร่วง จักรกะวาลา พาร้อนแรง
ขมุก ขมุย ขมุก ขมุย สี ใส ๆ ใช้แล้วพลอย
ทิ้งรอยข่วน รอยแม้ว ดั่งแก้วตา
ใช่แล้วหน้า ส้มสดใส สี่ไทย ไทย ใช่เลยพลอยยยยไทย ว้าวววว
เอาแค่สั้น ๆ แก้คันปาก คันคอก็พอ หนา อย่าว่ากัน ท่านทั้งหลาย

▬ ผมขอเล่าเรื่องเหมืองพลอยก่อนนะครับ ผมจะยกตัวอย่างสักประเทศหนึ่ง เพราะเกือบ ทุกประเทศที่มีของ คุณภาพดี ก็จะมีการปกครอง หรือดูแลเหมืองพลอยแบบเดียวกันนี้แหละครับ ส่วนคาวมศักดิ์สิธิ์หรืออาถรรพณ์ หรือเสน่ห์ ที่พลอยไทยไม่เหมือนที่ใดในโลกนี้ พรุ่งนี้ค่อยเล่าต่อ นะครับ ผมยกตัวอย่างที่พม่านี่เองครับ ติดกับเราเลยครับ เขาปกครองด้วยเผด็จการทหารครับ เขามีชนกลุ่มน้อยใหญ่ ๆ อยู่สิบสี่กลุ่มครับและ พวกเขาก็พร้อมที่จะแยกตัวออก เป็นสิบสี่ประเทศครับ ในเวลานี้ผมขอเรียกจังหวัด ก็แล้วกัน นะครับ การปกครองในสิบสี่จังหวัดนี้ ก็จังหวัดใคร จังหวัดมัน แหละครับ ต่างคนต่างก็มี ทหารเป็นของตังเอง แต่ตอนนี้เขาไม่อยากรบกันเท่านั้นเองครับ แต่ละจังหวัด ก็จะมี เหมืองพลอย เป็นของตังเอง ส่วนใหญ่คนนอกจะเข้าไปไม่ได้ อย่างจังหวัด โมโก และ ไมชู นี้มีทับทิบคุณภาพดีมาก ชาวบ้านธรรมดาที่ปลูก บ้านอยู่ในสองจังหวัดนี้ พื้นดินที่เขา ปลูกบ้านอยู่นั้น หากขุดลงไป ก็จะพบกับพลอย สวย ๆ มากมากครับ แต่ว่า เขาขุดได้แต่เอาออก มาขายไม่ได้ครับ หากจะขายก็ต้องขายให้พวกผู้มีอิทธิพล หรือลักลอบเอาออกมาขายให้กับคน เดินพลอยครับ แล้วก็ต้องขายราคาถูก ๆ อีกครับ น่าสงสาร

▬ บางคนหากลักลอบเอาออกมาก็ถูกฆ่าตาย และการตายแบบนี้ก็มีทุกวันครับ ส่วนเหมือง ที่ได้รับสำประทาน จากทางรัฐบาลกลาง ส่วนใหญ่จะเป็นพวกชน กลุ่มน้อย ที่มีผลประโยชน์ ร่วมกับรัฐบาลกลางครับ หากขุดขึ้นมาได้ก็ จะนำมาให้ทางรัฐบาลกลางหาคนมาประมูลซื้อไปครับ แล้วแบ่งเงินกันครับ แต่ส่วนใหญ่แล้วของดีที่ขุดได้ก็จะถูกลักลอบ เอาออกนอกประเทศไปครับ ที่เอามาประมูลนี้ก็แบบว่าลูปหน้าปะจมูกเอาครับ เหมืองหยกก็เหมือนกันครับ และนี่ก็เป็นสาเหตุ ที่ทำให้เขาต้องปกครองประเทศแบบนี้แหละครับ ไม่อย่างนั้นประเทศเขาอาจจะแตกเอาครับ ก็หน้าเห็นใจเขาเหมือนกันนะครับ ผมไม่อยากเล่าเรื่องประเทศนี้ให้ท่านฟังเท่าไรหรอกครับ เดียวผมเข้าประเทศเขาไม่ได้ครับ แหละนี้ก็เป็นสาเหตุที่ผม บอกพวกท่าน ตรง ๆไม่ได้ครับ เพราะประเทศอื่นๆ ก็แบบเดียวกันแหละครับ ที่ผมเล่ามาแล้วก็ต้อง หลบ ๆ เอาครับ

▬ วันที่ยี่สิบห้านี้ผมต้องเขาประเทศเขานะครับ ท่านพอมองภาพ กว้าง ๆ ของทุกประเทศทีมี อัญมณีออกแล้วนะครับ