อาถรรพ์ของพลอย ภาค 6

เล่าเรื่องโดย ... คนหาพลอย

▬ ทุกคนที่อ่านเรื่องราวที่ผมเขียน อาจจะสงสัยว่าเป็นเรื่องจริงหรือป่าว และผมเป็นใครกันแน่ ผมอยากจะเขียนอะไรหลาย ๆ อย่างที่อยากจะบอกกับคนในวงการนี้ แต่กลัวจะไปพาดพิง บุคคลอื่นมากเกินไป จึงพยายามหลบ เรื่องที่ไม่จำเป็นต้องเล่าออกไป ผมอยากให้ คุณๆ ทั้งหลายสังเกตไว้อย่างหนึ่งว่า

▬ ส่วนใหญ่แล้วประเทศที่ มีทรัพยากร จำพวก อัญมณี นี้นะ ส่วนใหญ่ จะเป็นประเทศที่ยากจน หรือปกครองโดยเผด็จการ หรือ ประเทศด้อยพัฒนา ก็ที่ทับทิมของไทยก่อนจะหมดไป เราก็ปกครองโดย เผด็จการ ใช่หรือไม่ครับ ผมเคยบอกไว้ตอนแรกว่า วงการอัญมณีไทยกำลังตกต่ำ มีบางคนถามผมว่า เพราะอะไร และบางคนอาจ ไม่เชื่อ เพราะเราส่งออกได้มาก ผมไม่ว่าท่านหรอกครับ คนที่เขารู้ แน่ๆ ก็คือ คนหาพลอยอย่างผม และพ่อค้าพลอย และเจ้าของ ร้านขายพลอย โดยเฉพาะเจ้าของร้านขายพลอย เขารู้ว่าเขาทำอะไรเอาไว้ แต่ผมยังไม่อยาก เล่าเรื่องพวกนี้ตอนนี้หรอกครับ ผม อยากให้ท่านทั้งหลาย ที่เข้ามาอ่าน ได้รับเอาอะไรที่ ดี ๆ ไปก่อน ผมเองหากต้องเขียนเรื่อง ที่ผมไปรู้ไปเห็นมาที่มันไม่ดี ก่อน คง ไม่มีอารมณ์ เขียนเรื่อง ที่ได้เล่ามาแล้วให้ฟังหรอกครับ ( ขอโทษนะ )

▬ แต่จะเอาเรื่องดี ๆ มาเล่าก่อนนะครับ ผมจะทิ้งท้ายไว้ให้เป็น ข้อคิด กันสักนิด ลองนำ ไปคิดกันดูเล่น ๆ นะครับ มีบางประเทศเขาหาว่าพวกคนไทยไปปล้นเอาทรัพยากรของเขาไปขาย และ บางประเทศเขาก็หาว่าคนไทยไปหลอกประชาชนเขาให้ขุดเอาทรัพยากรของชาติไปขาย บางประเทศในยุโรปเขา ก็ว่าเราว่า พลอย ที่มาจากเมืองไทยเป็นพลอยผี บางร้านยังรู้อีกว่า เผามาจากป่าช้าไหน ส่วนใหญ่มาจากป่าช้าบางกระจะ ป่าช้าจันทร์บุรี ป่าช้าตราด ผมไปขายพลอยใน

▬ บางประเทศ เขาไม่ต้อนรับคนไทยครับ บางร้านเขาก็ เอาพลอยที่ซื้อไปจากเมืองไทยมาให้ผมดู พร้อมใบรับประ กันเห็นแล้วไม่อยากบอกพวกท่านว่าผมคิดอะไร( เช่นซื้อแหวนพลอยทับทิบไปในราคา 50,000 บาท ในใบรับรองเขียน รับประกันว่า ถ้า ปลอม เอามาคืนได้พอเขาเอามาคืน ของทั้งร้านก็เป็นของปลอมทั้งนั้น ) ผมถามเขาว่าก่อนซ้อทำมัยไม่เอาไปตรวจก่อน เขาบอกว่า ต้องเอาพลอยทิ้งไว้ อย่างน้อยหนึ่งวัน และสถานที่ตรวจก็อยู่ไกลมาก ตามร้านของเอกชนก็ไม่มีใคร ไว้ใจ ไหน ๆ ก็ไหน ๆแล้ว เอาไว้ให้ท่านทั้งหลาย ไปดู ไปคิด ดูเอาเอง นะ

▬ ท่านเจ้าของร้านขายเพชรพลอยทั้งหลาย เมื่อสองสามปีก่อน ของในร้านของท่าน หากมีพวกคุณหญิง คุณนาย หรือใครก็ได้ มาถามซื้อของในร้านของท่าน เช่นเขาถามว่า อันนี้เเท่าไร ? ท่านตอบว่า 500,000 บาทคะ เขาก็ควักเงินซื้อ ท่าน ๆ ก็ดี ใจ แล้วอยู่มามีลูกค้าอีกคน เดินเข้าร้านมา ถามท่านว่า อันนี้เท่าไร ? ท่านก็ตอบว่า 500,000 บาทคะ เขาต่อรองท่าน ๆ ไม่ ให้ เขาก็ไม่ซื้อ ท่านคิดหรือไม่ว่า ลูกค้าสองคนนั้นต่างกันอย่างไร ?

▬ ผมเชื่อเลย ว่าไม่สนใจ สนแต่เงินลูกเดี๋ยว ผมบอกเลยว่าลูกค้าคนแรก ก็คืน พวกคนโกงกิน พวกรับสินบน พวกค้ายาเสพติด พวกนี้ได้เงินมา ง่าย เอาดูตอนนี้ซิ พวกพ่อค้ายา ไปตั้งโต๊ะรับซื้อพลอย มีเท่าไรซื้อหมด ราคาเป็นพันล้านก็ซื้อ ( สะท้านทุ่งสีกันดอนเมือง สะท้าน เมืองจันทร์ ) แล้วก็เอาพลอยพวกนี้ ไป ให้พวกท่านที่มีร้าน ขาย เดือนหนึ่งก็มาเก็บเงินที่หนึ่ง ไม่ให้ท่านต้องเสียเงินซื้อของ มาขาย ( ต่อไป ก็อาจเป็น หินที่กำลังฮีดๆๆ อยู่นี่แหละครับ )

▬ ตอนนี้รัฐบาลกำกังปราบปราม พวกฟอกเงิน ผมยังนึกในใจเลยครับ ยาบ้าหมดเพชรพลอย ก็ หมด หรื่อไม่ ก็ถูกลง อีกแยะ พวกที่หาซื้อพลอยเขารู้ดี ว่าจะซื้อ ของได้ที่ไหน และ ซื้อกับใครครับ และใคร เป็นเจ้าของเหมืองเพชร เหมืองพลอย พวกนี้ได้สำประทานมาอย่างไร รู้หมดแหละครับ พลอยบางเม็ดที่ท่านทั้งหลายใส่อยู่สวย ๆ นะ ระวังให้ดี เถอะครับ บางเม็ด มีคนตาย เป็นสิบคน กว่าพลอยจะมาถึงมือพวกท่านให้ใส่กัน บางประเทศมีข้างบ้านไปลักลอบ ขุด กัน โดนเจ้าของเหมือง ยิงตาย หมด ( ขนาดไม่ใช่พลอย เป็นแค่ รังนกนางแอ่น แถวบ้านเรานี้ ก็ยิงกันตายแล้วครับ ) ไม่เขียนแล้ววันนี้ แค่นี้ พอนะ พรุ่งนี้ค่อยมาเล่าประวัติส่วนตัวผม คร่าว ๆให้ ทราบ ขอโทษนะครับถ้ามันหนักไปนิดหนึ่ง

จาก Web board 'คุยเฟื่อง เรื่องหิน' กระทู้ที่ 1200